Rianne Rozendaal in de Phryso Mei 2025

‘Dat eerste concours smaakt naar meer’

Zo’n drie jaar geleden leerde Rianne Jan Colijn kennen; hij vroeg haar of ze zijn jonge hengst Jildert fan D’Oever (Tiede 501) wilde beleren. ‘Te paard reed ik de tien kilometer naar zijn stal, waar ik dan aan de slag ging met Jildert’, blikt Rianne terug. ‘Hij was mijn eerste kennismaking met het Friese paard. Jildert veegde mijn vooroordeel van tafel dat een Fries een sloom karrepaard is; hij is een pittig heerschap. Jan zorgde voor mijn vuurdoop op het gebied van het aangespannen rijden; Jildert moest namelijk ook betuigd worden. Ook mijn eigen halve tuiger Fuego moest maar eens voor de wagen, vond Jan, en zo rolde ik in de wereld van het mennen. Al snel vertrouwde Jan mij een span toe zodat we met twee aanspanningen konden meerijden op bruiloften en evenementen.’ Jan zorgde ook voor Riannes inwijding in de KFPS-fokkerij. Hij nam haar mee naar hengstenshows, evenementen en keuringen zoals de HK. ‘Toen het maatje van Fuego onverwacht overleed, was het niet meer dan logisch dat ik op zoek ging naar een Fries paard. Koos Rietveld gunde mij de mooie grote ruin Harm V.R. omdat die dan in de buurt zou blijven. Harm was goed bereden, en samen met Jan heb ik hem betuigd.’ Het was clubgenoot Margreet Hendriks van Warbij die Rianne overhaalde haar tuiglicentie te halen. ‘Zij heeft me gecoacht. Hoewel Harm nog maar een paar keer voor de wagen gestaan had, ben ik met hem bij Margreet geweest voor een lesje tuigen: hoe presenteer je je paard optimaal in zo’n korte tijd in de baan? Op 21 april was het examen met de onervaren maar vertrouwde Harm, op het concours in Houten. Wat we van tevoren niet wisten, is dat er superveel publiek was! Misschien maar goed ook … Ondanks dat mijn pumps moesten plaatsmaken voor gympen, haalde ik mijn licentie. Twee weken later mocht ik hem al gebruiken, op CH Lunteren. Jan en ik waren benieuwd hoe Jildert het er vanaf zou brengen als tuigpaard. Nou, dat hebben we geweten! Hij liet zich totaal niet zien omdat hij veel te druk was met andere dingen. Toch smaakt de wedstrijd naar meer. Het lijkt me geweldig om te zien of Harm leuk vindt om te showen. Hij moet eerst sterker worden, maar wie weet … Hoe dan ook, het plezier staat voor mij en mijn paard voorop.’ Overigens doet Rianne, als bestuurslid van haar menvereniging Munnikenslagderei, bij deze een oproep aan (jonge) menners om lid te worden. ‘De men-/tuigsport is zo’n mooie discipline!’